İki Yorgun YürekBir uzun uğraşın yol yorgunlarıydık Tertemiz avuçlarımızda sardunya kokuları Her nefes alışımız bir başka ezgi Her nefes verişimiz bir sevda seli. Kırılgan sevdalara hayretle bakardık Parçalanmış yaşamlara ağlardık En sıkı sarılmalara dönüşürdü kollarımız Sabahlara yangınlarımızla uyanırdık. Küçük düşlerimizden neler yarattık Bütün bulutlar saçlarımızda asılıydı Yağmurlara dönüşürdü kirpiklerimizde Aynalara astığımız hüznü yıkardık. Kabaran, coşan çarpıntıya dönüştün Yol yorgunu yüreğimde sonsuza kadar Sitemlerin bile garip bir heyecan yaratıyor Seviyor, seviliyorum Tanrım diye bağırıyorum. İki yorgun yüreğe dönüşmüşüz ne çıkar Göğsümde uyutuyorum seni düşlerimde Yatağımızda en kırmızı sardunyalar Yastığımızda sarı sabır çiçekleri var. Esel Arslan |
(1950-2020)
Rahmetle anıyorum kıymetli ağabeyimi. Ruhun şad olsun.