Dökülünce sözcükler dudaklarımdan
Kapadım sımsıkı dudaklarımı
Kaçıp gidenler toplanmış
Şiirimsi sırıtışlarla tepiniyorlar.

Yok bu böyle olmayacak
Çık git artık gecelerimden
Dört duvarlarda çoğalıyor gözlerin
Saçlarınla sarmaşdolaş oluyorum.

Tepeden tırnağa gülüşlerin doluyor koynuma
Sabahsız sevişmelerimiz hep geceye gebe
Soluk soluğa çılgın kucaklaşmalarımız dinlencesiz
Yeniden yeniden tere batıyor bedenlerimiz.

Sözcüklerin en yalnızlarını kovalıyorum
Beynimin kalabalığını dağıtmak için
Senin ayaklarınla köşelere kaçıyorlar
Öpüşlerle delik deşik ediyorum hepsini.

Sıyrılınca düşlerimden bedenin
Yokluğun hatırlatıyor kendini acımasızca
Düşlerimden piç mısralar yolluyorum sana
Sarsın ben gibi onlarıda kolların
Ama şartım var sakın öptürme boynundan
Benim koklayıp öptüğüm gibi kalsın.


2010- Ankara