Solumayı Unutan Resimunutulmuştu arta kalan ne varsa eski günlerden iğde tadında mutluluklar gülen iğreti gözler -ödünç beyaz gömlek- ağzımda ne varsa söylenmemiş benim değildi işte herşey oyy gelinim o düğün resminden kopmuş-gelmiş gibi düşsen satırlarımın arasına usulcacık sokulsan düşlerinle yanıma dokunmasam sana – sana hiç dokunamadım ki – eski bir şarkıyı yeniden söyleyebilsen gözlerimdeki buğuya çizebilsen aşkı sayfalar kirlenecek a canım mendil versen de adamakıllı ağlasam... sararmış bir resmi soludum yine yüzümde anılar aralandı nefes alınca geçmiş zaman solumayı unutuyor insan |
Şiirinizde buram buram nostalji ve hasret solukladım.
tebrikler...