Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
İSTASYON CADDESİ
ahmet selim
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 4 yorum · 1424 okunma
 İSTASYON CADDESİ
İstasyon caddesinde durdurdular beni
kimse görmedi dalgındım ve yabancıydım her yere saat biri vururken dört kirli yüz dört meymenetsiz dikildi alnıma tuttular yakamdan bırakmadılar bir andı belki de sürmedi istasyon caddesinde durdurdular beni kimse görmedi. İstasyon caddesinde vurdular beni kimse bilmedi acemi bir yolcuydum sadece hiçbir şey bilmiyordum ulu orta şehrin gözleri önünde vurdular kalakaldım, upuzun ortada bağırdım kimse gelmedi istasyon caddesinde vurdular beni kimse bilmedi. İstasyon caddesinde unuttular beni kimse dönmedi dostlarım! gözlerimin önünde durdular ve çekildiler sonra tek başıma, gariban, kimsesiz kucağında nefessiz istasyon caddesinde unuttular beni kimse dönmedi. Ahmet Selim GÜL (10.01.2001) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İSTASYON CADDESİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
cevdetbeken
18 Kasım 2006 Cumartesi 23:54:20
Cevap Yaz
samiarslan
18 Kasım 2006 Cumartesi 22:32:13
güzel çalışma
emek verimiş belli
kutluyorum yürekten
saygıyla hoşçakalın
emek verimiş belli
kutluyorum yürekten
saygıyla hoşçakalın
FATOŞ
18 Kasım 2006 Cumartesi 21:07:41
İstasyon caddesinde unuttular beni
kimse dönmedi
dostlarım!
gözlerimin önünde durdular
ve çekildiler sonra
tek başıma, gariban, kimsesiz
kucağında nefessiz
istasyon caddesinde unuttular beni....
şu hayatta öyle çok unutuluyoruzki
kaleminiz daim olsun.
saygılarımla
kimse dönmedi
dostlarım!
gözlerimin önünde durdular
ve çekildiler sonra
tek başıma, gariban, kimsesiz
kucağında nefessiz
istasyon caddesinde unuttular beni....
şu hayatta öyle çok unutuluyoruzki
kaleminiz daim olsun.
saygılarımla
direniş
18 Kasım 2006 Cumartesi 20:37:57
İstasyon caddesinde durdurdular beni
kimse görmedi
dalgındım ve yabancıydım her yere
saat biri vururken
dört kirli yüz
dört meymenetsiz dikildi alnıma
tuttular yakamdan bırakmadılar
bir andı
belki de sürmedi
istasyon caddesinde durdurdular beni
kimse görmedi.
yuregine saglik sair,
gunde binlerce insanimizi zehirliyorlar ve olume yolluyorlarda kimse gormuyorsa bu kangren olmus hainligi, sizi ,beni vurmuslar; kimler gorecek?!
Goren gozlere perde cekilmis ulkemizde...
sair,
garip duygulardi. Kendi ulkende hep garip, hem paryasin...
kutladim
saygilar can sair
kimse görmedi
dalgındım ve yabancıydım her yere
saat biri vururken
dört kirli yüz
dört meymenetsiz dikildi alnıma
tuttular yakamdan bırakmadılar
bir andı
belki de sürmedi
istasyon caddesinde durdurdular beni
kimse görmedi.
yuregine saglik sair,
gunde binlerce insanimizi zehirliyorlar ve olume yolluyorlarda kimse gormuyorsa bu kangren olmus hainligi, sizi ,beni vurmuslar; kimler gorecek?!
Goren gozlere perde cekilmis ulkemizde...
sair,
garip duygulardi. Kendi ulkende hep garip, hem paryasin...
kutladim
saygilar can sair
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 18.11.2006 20:14:15
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1424
Yorum
: 4 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
yürğinize sağlık