SOYUNDUM HİÇLİĞE
yokluğa susadım,
yalın yokluk için soyundum bedenimden kurtuldum hiçliğe büründüm insan diye göründüm derviş gibi süründüm tek bir yürek yok konaklayacak akıp giden zamanın tutsağı günah dolu şehrin geceleri rahmet dolu istanbul seherleri ve rab oldu,hakka vasıl mehdi erleri hak askerleri... kapımı aşındırıyor hiçler ve nedensiz nedenleri tutunamadı gecelerime uyku seherlerimin yanından dahi gecmez kim ister hiçlik ile dostluğu bilinen hiçten bilinmeyen H’içtenliğe firari sevdalar,fifari dünya latayıflar yanıyor yok olan bedende bıraktım yokluğu ellerime savurgan bir sehereyim şimdi karar aldım hiç anlam yüklenmeyeceğim bugün ve de bomboş olmadan yokta la , senfonilerine bürüneceğim kaldırdım içimden tüm bilgileri okumayacağım tek bir satır bile varı yoku yoklamadan düşlerimin caddelerinde turlamayacağım kurban edeceğim bütün duygularımı koç misali H’içtenliğimle saklayacağım ruhumu hiçlik makamında üstelik hiç duygusallaşmadan ne kaleme sarılacağım ne de kağıda... hiç anlatmayacağım dilimi de kullanmadan dertsiz tasasız yaşayacağım boş sevdalara kanat takmadan yalan ucuşlara hiç başımı döndürmedim uğramadım bile sahte dünyalara kapısını dahi aralamadım ve ben kimseyi derinden yaralamadım hiç nedenlerle üstünlük dahi taslamadım hiçti birçok şey ezelden halen hiçlerde edeb-i ebeden hiçtim bu devre dek,yine hiçim bomboş gönül alemim ve içim yaptım değerli bir secim basın üstüme, dokunun içime, gönül köprüsünden Hakka gecin ...........şiirsel...... |
Ben derim ki yine de o kadar da hiç olmayalım .
İki dünyada da varlık gerek ,hiçliğe gönül verelim de hiç değil var olalım .
tebriklerimle, Kurban bayramınızı kutluyorum..