yollar, iklimler ve kader
bir sonbahar akşamı
gizemli bir el alıp götürdü renkleri dünyam, sarardı kül oldu gözlerimin rengi ağaçlar yapraksız, bodur ve kel ağaçlar yıkılır önüme izlerim birer birer yollarıma serili eceller yeşilmiş bir zamanlar ormanlar ve güneş gülermiş mavi gökten penceresi saçında sarı bukleler... ve gece, yalnızlık çöker üstüme sarılıp paçavralara, bakarım... elimde isli bir fotoğraf yüzlerde gülücükler sırtımda çile, yüzümde kir yürüyorum gri çöllerde kaderime razıyım, biliyorum elbet bir sebebi bir bileni elbet var 05.11.2011 |