HÜKÜMSÜZ AŞK

Ben gidiyorum bu şehirden aşk
Sen kokan bu şehir beni öldürüyor
Yatağımı yorganımı yaktım
Bavuluma doldurdum senli hatıraları
Bir çakmakla bitiyor her şey

Heyecanlarımı, mutluluklarımı,hüzünlerimi
Bırakıp gidiyorum bu şehirden.
Bir zamanlar sonuna kadar açılan kapılar
Şimdi kapanıyor yüzüme birer birer

Yalnızlık akıyor çeşmeleri
Kandırmıyor kana kana içsemde suları
Bir nağme çalıyor uzaklardan
Gitme hep yanımda kal diyor

Gidiyorum bu şehirden hayalleride yıkarak
Aldım yanıma bir kaç kırgınlık
Büyükce terkedilmişlik
Ve ihanetin adı resmini yakıpta gidiyorum

Ufak ufak yol almak lazım
Susturmak lazım ağlayan bu yüreği
Eylemlere yakışmayan bir aşk için
İsyan başlatmamalı susmalı bu yürek

Kapatıyorum bu şehrin kapılarını girmesin aşk
Bir daha kokmasın sokaklarında,caddelerinde ihanet
Yaşanmasın sonu ayrılık olan aşk
Sevgim,Aşkım hükümsüz kalsın
Gözyaşlarım ise bedduam olsun.

Ünal TÜRKOĞLU

Sitemli sevgi dizeleriydi, şairini ve şiirini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.