Her erkeğin,her aşkın bir elvedaların kadını vardır.(Elvedaların erkeği olduğu gibi)
Atatürk caddesinde yürürken bu düşünce ve duygularla yaban çiçeğine (= ender bulunan, ulaşılması zor olan,hayalda ki sevgili ) bu şiiri yazdım.

Atatürk caddesinde kavgaların yenik adamı
Aklındaysa Elvedaların kadını
İşte tam öyle bir Denizli akşamı

İki yürek bir sevdayı büyütemedik ya
Pes diyorum, pes ediyorum
Ne menem bir duyguymuş
Ne mutsuzluğun sebebiymiş
Ne kavgaların nedeni
Göz açıp kapayıncaya kadar geçermiş
Vakitsiz gelirmiş de meğer aşk
Bazen adı Nalân, bazen Aysel,
Anlarsın ki asıl aşk yaban çiçeğiymiş
Bazen bir çocuk saflığında
Bazen yaramaz çocuk gibi
Hep bahar kokar,
Bazen de bir kelebek narinliğiyle
Sevda taşıyan yaralı gönüllere konarmış

Uykulara düşman
Denizli gecelerinde
Arşınlarım ya sokakları
Denizli ayazlarında bir başıma
Caddeler tenhalaşırken yavaş yavaş
Aklıma ebedi yokluğunun
Korkusu düşer ya
Aydınlığın habercisi sokak lambaları olmasa
Tüm umutlarımı yitirir
Senin olmadığın bu şehri de anıları da yakar/ak
Sonsuzluğunda kaybolur giderdim.

Ünal TÜRKOĞLU