Sese çarpan çocuk sesleri suskun Bugün kullanılmayan bir tren tünelinde Ve düşler kahkahasında daha mavi ağlıyor Kuzey martıları dalarken uykulara Daha titrek Daha eksik sevişme yoklukları beliriyor gökyüzünde Yıldızı umutsuz bir çığlıya veda partisi misali Vedasız gece Sessizlik Patikalardan geçen periler yol bulma telaşında Sihre dokunacak çaresiz gözler Orman yangınında yeşilliğini yitirmiş Aşk acılarında Yaprak yaprak Her düşe bir sonbahar bulunurdu bir zamanlar Büyümeden önceydi Büyüdükten sonraydı birazda vazgeçmek Kim ister ki kirli iki elle masal kitaplarını tutmayı Beni okyanusa gömün dizesinde Dizlerinin sızısı kadar yoksulken şafak Uyanmak Yani yeni bir gün Ne kadar anlamlı olabilir ki? Tüneller karanlık ve kararmışken tuğlaları acıdan Kim görmek ister geçip gidenleri içimden Ve içlerinden Her eve bir göç yolu bulunur elbet Her söze bir kurtuluş Her çocuğa bir gelecek kurulur elbet Her çocuğa bir geçmiş bırakılır Özenle özlemini çekeriz uzak diyarlara dalan gözlerden Özlemle kucaklarız içi boş gibi görünen anları bir gün Bir gün döneriz kucak açmaya Sese çarpan çocuk seslerini unutarak Sıcak ve dilsizce konuşuruz ufukları Tebessüme belirerek Yeni yeşil fidanlar yokluğunda bir kurak yas hala hayat İki damla gözyaşına kök salmak kolay değil toprağa Toprak gök mavisi kadar ıssız Deniz mavisi kadar huzurlu ve cani çocuk seslerine Aşk yolunu birçok kez değiştiriyor kader çizgisinde Neşeyle mi, hüzünle mi bilinmez Çocuk sesleri kayboluyor eski bir tren tünelinde Sese çarpıyor sessizlik Bazen sese çıkıyor sessizlik İnsanlığın gün ışığına özlemi gibi İnsanlığın insana özlemi misali…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Uykusuzluğa Uyanmak şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Uykusuzluğa Uyanmak şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Tebrikler ve saygılar