Yağmur
Kulak ver sokakların nazlı çağrısına
Saat sükût makâmını vurduğu anda Bu gece mâvi kokan sevinçler var kaldırımlarda… İlk önce sol yanağımda hissediyorum Günlerdir beklediğim rahmeti Göz göze geliyoruz üşümüş sokak lambasının altında Kısık gözlerimde kimliksiz bir korku Onun gözlerinde meleklerle yoldaş olmanın huzûru Âh, latîf bir damla olsam diyorum nüfûzlu… Yağmur hoş geldin diyor muhâsebeye “Tribünlere oynama kardaş ! “dercesine Nüktedân muhabbetlerle sesleniyor ikbâlimin jâlesine Ansızın kılık değiştiriyor Arkadaş oluveriyor deli boranlarla Sağanak sağanak yağıyor yer kabuğunu ağlatırcasına Yağmur, sergüzeştimi okuyor Nüzûl iniyor girift gibi görünen bilmecelere Yağmur, ilmek ilmek aşkı dokuyor Zemîn hazırlıyor ser-nâmelere Dışımdaki sahtekârın sesi soluğu kesiliyor birden Tereddüd masalları sona eriyor nihâyet Sahneye geliyor vakarını koruyan “içimdeki ben” İşte şimdi hamdetmeyi öğreniyor ruhumdaki ten… Dursun Tiftik |
Sahneye geliyor vakarını koruyan “içimdeki ben”
İşte şimdi hamdetmeyi öğreniyor ruhumdaki ten…
====
Yağmurun hissettirdikleri ve damlalar üstümüze gelirken
ruhi anlayış çok güzel şekilde satırlara yansımış.
Yüreğine sağlık Değerli Hocam.
Saygılar ...selamlar...