cennetin çocukları zebani arenasında gladyatörler tükenmez kalemin tükendiğinde kan yangınların yakıp kavurduğu zaman kimi çok umutlanır içten içe insan
telaşına giriyorum tükenen zamanımda her an ne olur bir hikaye yazsan / masal anlatsan / ya da sussan ben hiç güldüğümü bilmiyorum desemde / kendime yalan öteden beri gelen aslında bir hikayedir / her an / nefes nefes kaybolan sorular bitiyor burada hiçliğini gördügünde / bildiğinde terazi mizan / sen ben tartılan
yağmurlar hep gözlerimizde gizli bulutlar başımızda son gidişte tahta bir tahtırevan umut sonuna kadar hep uzanan nefes bir an sen düşmeden düşmez yakandan telaşlardan arta kalan saçları kırlaşan kırışan yüz ortalık toz / ruhlar duman çok asil bir varlıktı insan / ne zaman ? ateşi ellerinde tuttu o an kendini unuttu can
artık ölüm çok küçük geliyor bedenime ben öleceksem eğer / daha büyük ölmeliyim dövünsün içimdeki şımarık arzulardan arta kalan yarınsız büyümesin çocuklar burada mevsim / hep sonbahar.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
CENNETİN ÇOCUKLARI. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
CENNETİN ÇOCUKLARI. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Dünya bir terazi gibidir, terazinin bir gözünde kötülükler,bir gözünde iyilikler. Bir tarafında biz varız.Çoçuklarımız,masum yüzler.Onlar en güzel şekilde yaşamayı hakediyorlar.Onlara nasıl bir dünya bırakacağımız çok önemli.İnsan olmamızın en önemli nedeni insanlık için bir şey yapabilmek veya yapmaya çalışmak...Yoksa bunlar ruhumuzda ne farkımız kalır diğer canlılardan?Daha güzel ,daha yaşanılır bir dünya için... Çocuklar ölmesin/Şeker de yiyebilsinler. Yüreğinize sağlık.Güzel ve etkili bir anlatımdı.Saygılar,sevgiler,selamlar...
artık ölüm çok küçük geliyor bedenime ben öleceksem eğer / daha büyük ölmeliyim dövünsün içimdeki şımarık arzulardan arta kalan yarınsız büyümesin çocuklar burada mevsim / hep sonbahar.
artık ölüm çok küçük geliyor bedenime ben öleceksem eğer / daha büyük ölmeliyim dövünsün içimdeki şımarık arzulardan arta kalan yarınsız büyümesin çocuklar burada mevsim / hep sonbahar.
Güzel şiirinizi ve yazan kalemi kutluyorum. Ellerinize sağlık. Esen kalınız...
artık ölüm çok küçük geliyor bedenime ben öleceksem eğer / daha büyük ölmeliyim dövünsün içimdeki şımarık arzulardan arta kalan yarınsız büyümesin çocuklar burada mevsim / hep sonbahar.
TEbrik ediyorum. Çok güzeldi şiiriniz. Saygı ve selamlarımla.
yağmurlar hep gözlerimizde gizli bulutlar başımızda son gidişte tahta bir tahtırevan umut sonuna kadar hep uzanan nefes bir an sen düşmeden düşmez yakandan telaşlardan arta kalan saçları kırlaşan kırışan yüz ortalık toz / ruhlar duman çok asil bir varlıktı insan / ne zaman ? ateşi ellerinde tuttu o an kendini unuttu can KUTLARIM ÇOK GÜZEL ATEŞ İNSANIN YA ELİNDE YA KALMINDE İYİ ANLATIM ELERIN VAR OLSUN
artık ölüm çok küçük geliyor bedenime ben öleceksem eğer / daha büyük ölmeliyim dövünsün içimdeki şımarık arzulardan arta kalan yarınsız büyümesin çocuklar burada mevsim / hep sonbahar.
güzel gönlüne,kalemine sağlık..anlamlı dizelerin,düşündüren sözlerini kutluyorum...tebriklerim ince ruhuna..sevgilerimle..
artık ölüm çok küçük geliyor bedenime ben öleceksem eğer / daha büyük ölmeliyim dövünsün içimdeki şımarık arzulardan arta kalan yarınsız büyümesin çocuklar burada mevsim / hep sonbahar.
burada mevsim / hep sonbahar.
Final muhteşem yüreğine kalemine sağlık tebrikler
Her dem selam sevgi dua ile...