gözyaşım
bir gözyaşı mevsimine tutuldu gece
hicret dilenir Medine göremediği ufuklarında hangi dilde yazar hangi dilde susar bilinmez ama kinini hep kendine kusar kim hangi masumiyetle suçlar ne çok bahane aranır görüpte büyütmek için ne haklı gerekçeler bulunmaya çalışılır suçluluğa bu kadar sahiplenmiştir bu kadar sahiplenilmiştir bu kadar yer etmiştir öfke yüreklerde ve sevgi özünden ayrı düşmüş gitmeye değil esir olarak kalmaya mahkum edilmiştir dön dur ve aynı yere gel ve hep aynı yüzlerden aynı sözleri duy büyük büyüklüğü ile övüsün senden alçalmanı beklerken ve sen yine suçlan senin olanı sahiplenirken nasihatler dahi kendi nefsi için sen her şeyinle susmalısın belki bundan sonrası ölüm çocuklardan olgunluk beklerken ne kadar çocuklaşır büyükler ey adımla beraber kaderime yazılanım ağlayalım gel beraber sen yüreğime ak ben…. |