MAVİLİĞİNİN
Yıllar önce, maviliğine bıraktığım şişeye yeni ulaştın.
Maviliğinin tuzuna bulanmış yanaklarından, süzülmüş akarsuyun denize ulaşmış. Sanırım, çekilmiş artık gözlerindeki yaşlar , belkide o yüzden sana ulaştım. Sana haber uçursaydım zamanında, emin ol göz yaşına düşerdi, bu yüzden akışına bıraktım. Karadan maviliğine bakıyorum şimdi, o kadar güzel ki güneşin rengini değiştirmesine kırılıyorum. Dudakların bir gelip bir gidiyor , ah güneş! bırakta ıslak kalsın , kum tanelerim ellerinde birleşiyor. Bazen durgunsun ama garip için görünmüyor, karama ait kum tanelerimin, çakıllarımın içinde olduğunu bilmek yetiyor. Bazen neşelisin bana daha çok yakınlaştığın ; kızgın görünen ama bana sakince süzülen dalgalarından anlaşılıyor. |