İçim Kalabalık
Sessizlik korkutmaz beni ne güzeldir bazen , bazen sadece sessiz
Ne kadar hızlandı doğum günlerim anlatamam , utanırım yaşımdan çünkü genç olmama rağmen fazla yaşayamam; utanırım. Sessizlik, en güzel zamanlarım, ah ne kadar hoşlar! Aklımdan geçiririm zaman zaman, üç beş parçadan ibaret geçmişim ve geçip giden insanlar. Önce çocukluğum , ilk arkadaşlarım; tabi dostla arkadaş aynı şey o zamanlar , isimlerini hatırlamadığım komşular, hayal meyal bir şeyler, hatıralar, büyüdüğüm yerler, farklı sokaklar , hatalar , pişmanlığım , utandığım zamanlar , ilk aşkım , son aşkım, ölen yakınlar , görmediğim yakınlar , daha gömmediklerim ve hüznü. Sadece gülmeyi amaçlamıştı insan, ağlaya ağlaya , öğrene öğrene , gülecekti en sonunda . |