Bir nokta
Kaybedilmeyi bekleyen ufkunda
Akşam olurken yine Siliverirken penceremde Seni düşündürüp; ağlattı hecelerimi Bir alev düştü ardından Kayboldu yaşam merkezinde Sesli bir uyanış gibi Ardından birkaç yüzyıl bıraktı Sensiz günbatımları Bir nur yansıdı ay ardınca Karanlık hiç bu kadar acıtmamıştı Duru bir söz oldu olunmazlık Seni görür gibi arka sokağında şehrin Patladı birkaç el aşk Bir daha susar mı diyr deli gönül Bir noktanın izdüşümünde her gün Bir alev daha nurlandırdı çehreni Gözlerinden düşen bana kırıklar Savrulan bir ruhun adı oldu bunlar Bir şiir gibi hep büyüdü aşkın Bir nokta gibi biterken hayatım. |
Akşam olurken yine
Siliverirken penceremde
Seni düşündürüp; ağlattı hecelerimi
Bir alev düştü ardından
Kayboldu yaşam merkezinde
Sesli bir uyanış gibi
Ardından birkaç yüzyıl bıraktı
Sensiz günbatımları
Bu dizelere bayıldım..Çok güzel takip etmiş birbrini..Kutlarım.. Kaleminiz dert görmesim..
Saygılarım ile