Dünyanın sokaksız bir kentinden
rüzgar dolaşımdaydı her sabah gibi
dokunarak tenine yoksul bir Hintlinin şaşkın bakışlar arasındaydı engin denizler de yırtılan bir yelkende bir cariyenin ıslak gözlerinde evrende yumurta büyüklüğü gezegenimizde… alaska da doyum çareleri ararken kutup ayıları mercan kayalıklarda yaşamaya çırpınan yavru balıklar sesin boşluktaki ahengi kiminde beklenti kimin de inilti kiminde anlamsız zafer çığlıkları biçiminde rüzgarına dünyanın eşlik ederdi eşlik ederdi gücü kuvveti yerinde birleşik devletler kafeste kan ve ölüme direnen gladyatör ülkelerden seyirde haz iç savaştan kazanç insanlık yazgısından utançtandı tarih buna şahitlik eder rüzgar eşlik eder geçerdi dinmeyen bir tutkuydu ötekileştirmek ötekileştiğinde aranılan kusur kaybolan iç huzurdu (Kaddafi insandı Saddam insan Mübarek …….. -Ötekileştirdiklerine ötekileştiler işte) fakat rüzgar esmeye devam edecek belki dokunarak ötekisiz bir geleceğe ……………………… |