)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-245-)(-)(-)(
.....................................................................
********************* Kalmışım ********************* Cehaletin yumrukları sert geldi Yetiş ey sevdiğim yara kalmışım Doğruyu söyledim köyden kovdular İki cihan ile dara kalmışım Hakkı bilen haktan acep kopar mı İrade gücünü boşa çarpar mı Yazıyı kaderi kalkan yapar mı Savsata elinden zara kalmışım Kör kuyuya düştüm kalsın dediler Ahret sualini bulsun dediler Kabir azabına dalsın dediler Çekerim azabı nara kalmışım Sevim salat sınavını kurdular Babacan’a harcı zekat sordular Cennet yüzü haram teşhis verdiler Dinsiz çıktım yüzü kara kalmışım ************** Babacan ************** 1939 yılında Kağızman’da doğdu. Asıl adı Mücahit Önal’dır. İlköğrenimini Kağızman’da tamamladı. Aşıklık geleneğini ve şiiri küçük yaşlarda öğrenmeye başladı. 9 yaşlarından itibaren mızıka, kaval ve bağlama çalmayı öğrendi. O dönemlerde aşıklardan esinlenerek şiiri söylemeye yöneldi. Babacan kendisini kısa zamanda yetiştirip çevresindeki birçok insana müzik ve çalgı dersleri verdi. Şiirlerinde değişik konuları işleyen Babacan, Günür Karaağaç ve Sait Küçük’le birlikte »Kağızman’a Ismarladım Nar Gele«, (2000) adlı bir araştırma hazırladı. ……………………………………………………………………………………………………………………. )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-245-)(-)(-)( Kaçırdık baharı kış oldu mevsim Doluya, tufana, kara kalmışım Sevda tren’ini yine kaçırdım Baktım bir sonraki tura kalmışım Azgın nehirde mi, gölde, koydamı Taşımıyor ayak artık gövdemi Göz göre görede yuttu sevdamı Meğerse piton’a, mara kalmışım Sevilen uğruna yollar kat etmek Coşturur seveni sözle methetmek Ne zorumuş böyle gönlü fethetmek Bir haldan bilmeze,zora kalmışım Çile dolu geçti bahar aylarım Cananım yok ise meşki neylerim Bülbül gibi her gün figan eylerim Desene ben ah-ı zâra kalmışım İflah olmaz artık sinemde yaram Dermanı cananda ben nasıl saram Unutmak mümkünmü ey kaşı karam Yürekte sönmeyen kora kalmışım Gelde gül dalında mutlu ol şakı O yar ki yürekten demedi peki Yar yoksa yaşamın anlamı ne ki İki metrekare yere kalmışım Lüzumsuz’um kan sıçradı beynime Yıllar yılı taş basarım koynuma Celladım ol ilmek geçir boynuma Bir kör balta ile dara kalmışım Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Dermanı cananda ben nasıl saram
Unutmak mümkünmü ey kaşı karam
Yürekte sönmeyen kora kalmışım
Akici ve guzeldi , sitemler ruh halin anlatiminda.
Yurekten tebrikler.
Selam ve saygimla.