GÖZLERİM ARDINDAN GELECEK
Karanlığın ortasında çığlık çığlığa koşuşturan bir sessizlik,
Ve eşkiya merhametiyle yaşayan bir ayrılık Bir tren geçip gidiyor yorgun bir şehrin içinden Başı dizlerinin arasında ağlayan bir yalnızlığı selamlayarak Çıkarmak istemiyor rahminden, ilkbahar; Adı yaz olan o güzel çocuğu. İhtiyarlamış bir masumiyetin şevkati gençleşen elleri, Hayli zamandır gözlerimden öpüyor çaresizlik... Mahşeri yalınayak geçiyorum uykularımda. Pişmanlık demedim hiç, adının yanına yazdığım ada Nereye gitsen gözlerim ardından gelecek Yorgun, virane, tükenmiş bir anında bel ki.. Düştüğün yerde, basmasınlar diye, sessizce üstünü örtecek...... Ertuğrul Adem Karışan ( KELİMELERLE SEVİŞMEK KİTABINDAN ) |
beğenilerimi bırakıyorum sayfanıza.şiirle kalın.