DEFTERDEKİ GÜNLERİMDerdimi paylaşmışım zaman zaman darlanıp Duâlar göndermişiz vefât eden Ana’ma Bâzen içe atmışım anlatmaktan arlanıp İçerime yönelmiş gönlümdeki kanama Bir çok vefâkâr dostum etrâfıma dolmuşlar Hâl ve hatrımı sorup yarama em olmuşlar Bir zamanlar yanımda işçiler çalışırken Başıma işler gelmiş düşmüşüm vardan dara ’Herşey Allah’tan’ deyip bunlara alışırken Ne isyâna yönelmiş ne de giymişim kara Kaybedilen mal olsun, sağlık gitmesin baştan Alın teriyle rızık çıkarmak mümkün taştan Bâzen rahatsız etmiş objektifteki resim Çok kızmışım meselâ bayana asılana İşte o zaman biraz fazla yükselmiş sesim Bolca hiciv yazmışım haybeden kasılana Ne hakâret etmiş ne haklarını yemişim Hatâlarını mertçe yüzlerine demişim Her düşüşün sonunda yeniden doğrulmuşum Dostlarla paylaşmışım sevinçli anlarımı Umutlara karılmış, neş’eyle yoğrulmuşum Anlatmışım hayâtın en tatlı yanlarını Şükür ki geçip gitmiş acı veren dünlerim Yaratan’a hamdolsun güzelleşmiş günlerim Aslında hiç istemem insanları kırmayı İçimde kötülük yok, hep düzgündür niyetim Kendime görev bildim gerçeği haykırmayı Geri dönmem bu yoldan, ölüm olsa diyetim Defterde arınırım elem, keder, hüzünden Kime sitem ettiysem, hepsi şiir yüzünden İnsanlar zannetmesin yazmak boş bir gâile Velhâsılı bu defter kocaman bir âile . |