Beni Özleyeceksin
gizli bir tebessüm gibi kalacağım hep dudağında
ilk kez gidilmiş sabah kahvelerindeki demli çay olacağım bazen yanına iliştirilmiş sıcak bir simit belki gazete kağıtlarına düşen iki damla gözyaşı başkasına sarılıp beni koklayacaksın yılda bir de olsa gitarın sessizliği ile geleceğim evine bazen o çiçekten gördüğünde misal beni isteyeceksin balkonda ayak başparmağımı gördüğüne yemin edeceksin bir sabah bir bulutu saçlarıma benzeteceksin okşarken benim aldığım fesleğeni beni özleyeceksin mendile sarılmış her şeyin olacağım içinin yangını hiç sönmeyecek benzer sevdaları elbette yaşayacaksın senin de gecelerin tedirgin benim gibi o şarkıyı duyduğunu sanarak uyanacaksın yıllar sonra gömlek cebinde bulunan el yazısı olacağım üstüne titrendiği halde kuruyan sardunya tadı eskisi gibi olmayan midye dolması yürümekten bıkılmayan Arnavut kaldırımları olacağım buzsuz rakı içen birini gördüğünde sızlayacak için türkü söylerken gözünü kapayanlar kanatacak yaranı o semte her gittiğinde hüzün kaplayacak her yanını bizim oraların mezelerini yerken gülümseyeceksin sırf adı benle aynı diye bir grubun albümünü alacaksın dinlerken benim de seveceğim şarkılarını beni özleyeceksin 10.10.11 nadir |
Çok güzel betimlemelerle duygu aktarımı vardı şiirde yalın duru dil ile.
hissettirendi
Kutluyorum
(Bazen hep aynı isimleri okumaktan,bazen yetişememekten öksüz kalıyor böylesine güzellikler.)
ama önemli olan kendisiyle yarışması insanın,ben bu düşünceyi hep koyarım önüme.