bugün hazan ekili dizimin değdiği kaldırım diplerinde
bugün perçemine dört dize yazasım
koynunda ağlayasım var

gülme şekilsiz saçlarıma
onlar istemez miydi sanırsın pamuk ellerine hapsolmayı
bugün senin içinde yer alasım var

akşam kokuna hasret
gece kasılmış yalnızlık korkusundan
çekirdek gibi çitle beni istiyorum
dalmışken bir Yeşilçam filmine
düşündüm de bugün ne çok şey istiyorum
yaşlılık işte çenesine vuruyor insanın
bugün senin bağrında uyuyasım var
hem uyusam belki konuşmam biraz nefes alırsın

bugün yastığın ince oyasının bıraktığı yanağındaki iz olasım var

sokakta gürültü yapan çocuklara bağır
ama benim adımla
yeter bıktım sizden de
bıktım kendi içime büzülmekten de
insana bir şarkı söyletmiyorsunuz de
adımı söyle de ne dersen de…

bugün adımı ilk ve son kez
senden duyasım var.


Ocak 2014

nadir