Söze Düştü Saadet
Bu şehir neye yarar, içinde sen olmayınca
Onca şiir ne yazar, satırları sen kokmayınca Geçip gidiverir bedenin denizimin kıyısından Gidersin de, bekleyişleri sürüklersin ardınca Sevgilim; Olasılığa bırakma çeneme düşecek dudak izini Beşi bir yerde kopar takvim yapraklarını Vuslata hazırla zaman dilimlerini Ha bugüne, ha yarına ayarla saatlerini Küçük ilik evlerine düğmeleri geçirircesine Her günü sabırla çekmekteyim Biliyorum, son düğmede yanımda olacaksın Ve iliklerimize kadar saadet giyinmiş olacağız Mevsimler arasında fermuarlar kapana dursun Kavuşma iklimi ömre bedel diyerek beklemekteyim Hasretler biriktirdim bizliğe Demlendi yüreğim köşelerde Hangi ansa o an, Gözlerine yüzümü süreceğim vakit Geçmiş zaman birikmişliğini dudağından emeceğim Çimenleri esir tutar kirpiklerim Kapadım bahtımı nicesine Ne gün ki; Parmaklarını sayacağım dudaklarımla işte o gün Yeminimi tutmuş olacağım Sözlüyüm sözüme gönül nikâhlım... Bedelini sonsuz aşk ile ödediğim sevdam, Sadakatim adım ile birdir! Saadeti alınyazınla eş tuttum Eğer başka bir ışığa aldanırsa gözlerim Denize hasret kalsın nefesim, deniz kenarındaki kentimde. Geçip gidiverme canımın kıyısından Düşüver günüme, güneşim olasın Günbatımlarını tadayım avuçlarından Nazlı Tolun |
güzel eseriniz.Beğeniyle okudum
değerli kaleminize beyaz sayfanıza
en içten tebriklerimi bırakıyorum
saygı ve selam ile sevgiyle..