bır sızı geciyor ta yüreğin ortasında ,
kaşından kirpiğine kadar sakalı buz
bakışları sevecen hani kibrit çaksan yanacak
yüreğine düşmüş ezelmişlerin acısı
o artık suskun olamaz,

bakıyor şu dağlara ,dağların tepesi sisli
vadileri derin yayları suskun
nehirler akmıyor satılmış,
koparılmış kökünden ağaçlar,
o artık göz yumamaz

bakışında hasret var mavi denize,
sahili kaplamış villalar içinde mria geziyor,
kuma uzanmış peterson alay ediyor,
ah diyor bu ülke bizim mi,
o artık isyan ediyordu,

o artık yanıyordu
iki gözün çeşme olmuş ağıtlar yakıyordu
durmuyordu hıçkırıkları boğazı düğüm düğüm,
geçmiyordu bir lokma ekmek ah sensiz
nedensiz düşmüş peşine devletin güvenlik güçleri,
belkide kör bir kurşunla öldürülecekti,

yolu düştü gurbette
içindeki isyanları ile
kırgın vede dargın,
duydum ki bigün o sevecen gözleri yumulmuş
sakalından kirpiğine kadar adamdı

adı yılmaz
fikirleri bem beyaz
öyle bir adamdı
yolundan ölüm ayıramaz

irfan KÖKTEN