YILDIZLAR UYUMADAN GÜNEŞ UYANMADAN

Sen neden gittin
Bir fincan kahve içecektik alt tarafı
Kırk yıl hatrını demleyecektik belki de

Masanın bir köşesinde yaralar unutacaktık telaşla
Bir ömür şükredecektik bizi telaşlandıran o son vapura

Bilinmeyenlere saklanıp hangi vakit çıktın tılsımdan
Nasıl bir saatle sözleştin öyle
Yıldızlar uyumadan, güneş uyanmadan.

Neydi derdin senin
Özgürlük mü sandın gidişleri
Ah,
Bu yaz, bu bahar
Neylesin zincirleri.

Evet gittin
Gidişine isyan çıkardı şarkılar
Evet yandım
Ve yandı bir kibrit
Uzunluğu kadar!

Bırakacaktın parayla sevişekti fahişe
Bırakacaktın kar üstüne açacaktı yine kardelen
Sen beni bıraktın
Sen beni bana ne hakla bıraktın?’
Serap ERSOY

(Ruhum Güneşten)

blog.milliyet.com.tr/yildizlar-uyumadan-gunes-uyanmadan/Blog/?BlogNo=329406