-Bir insanı ülkeden çıkarabilirsiniz Ama ülkeyi insanın içinden çıkaramazsınız-
Kiracısı olduğum sokakların Küçük kerpiç evleri vardır O evlerin bahçe kokan balkonları Ses etsen dışarıya gümbür gümbür Laf taşıyan duvarları vardır Ahmed Abi
Mutfaklarda kekik Ocaklarında çorba tüter Geçer zaman Akşam üzerine çöker Bir memleket uykusuna döner Ahmed Abi
Camilerden Sinan Çeşmelerinden su akar Işıklarını yakar Selimiye Kışlası Ahmed Abi Önünden nöbetçiler geçer, Memed’ler, Deniz’ler Işığı, saçının beyazına benzer -Ayışığı su içer birazdan-
Dert, derde benzer Ahmed Abi Namusluca biten kavgalar gibi Bir dostun kalbine kadar çıplaktır Vurularak yaşıyordur sözgelimi Konakladığın gerçekler gökyüzü altındadır Teraslar kuşlarındır Yağmur, çiçeklerin Namlusunundur bir kurşun Söz dilden çıkmayınca, güzeldir Güzeldir kalpten gelen ses Ahmed Abi
Sürgün gittiğin aşklar tanıdık Hasret sevdandan almıştır içini Yıldız kaydı diyelim Diyelim ki bütün yıldızlar onayladı bunu Yıldızların ruhu kararır mı Ahmed Abi Dilini bilmeyen var mıdır aşkcanın ? O sürgünlerden dönme sakın
Bitmeyen, şarkılardır Yolculuğu kısaldıkça insanın Bir memleket uzaktanda güzeldir Ahmed Abi Çocuklarınla güzeldir Kadınlarınla..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gidenlere.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gidenlere.. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
bazen diyecek bir söz bulamazsınız ''gidenler''in ardından sadece kendi sesleriyle, yürekleriyle seslenmek istersiniz
''uy havar''
her gidenin ardından iki kelime dolanır dile
''Yangınlar, Kahpe fakları, Korku çığları Ve irin selleri, aç yırtıcılar, Suyu zehir bıçaklar ortasındasın. Bir cana, bir başa kalmışsın vay vay! Pusatsız, duldasız, üryan Bir cana bir de başa Seher vakti leylim - leylim Cellat nişangahlar aynasındasın. Oy sevmişem ben seni...
Üsküdardan bu yan lo kimin yurdu! He canım... Çiçekdağı kıtlık, kıran, Gül açmaz, çağla dökmez. Vurur alnım şakına Vurur çakmaktaşı kayalarıyla Küfrünü, Medetsiz, Munzur. Şahmurat Suyu kan akar Ve ben şairim.''
şiir diline hayran olduğum bir ustamıza yazılan bu şiire şapka çıkartıp tebrik ederim
"Dört yanım puşt zulası, Dost yüzlü, Dost gülücüklü Cıgaramdan yanar. Alnım öperler, Suskun, hayın, çıyansı. Dört yanım puşt zulası, Dönerim dönerim çıkmaz. En leylim gecede ölesim tutmuş, Etme gel, Ay karanlık..." AHMED ARİF