VAY! BE
Ey! gözleri güzel yar
Alnımın yazgısı bu,silinmiyor istesem de Ezilmiş, bitmişim şaşırmış durumdayım,biraz da Şiirler yazıyorum sözcükleri ters düz edip Yararsız bu bile Dindiremiyor içimdeki özlemi Hayaline sarılıyor kollarım Vay! be Ürküttü yokluğun,birden bire Birkaç damla gözyaşı döktüm,yastığıma Elimin tersi ile ittim sonra Dönen ayaklara yas tutulmaz derlerdi Acı zamanlar yarı yarıyadır mutluğa eş Anladım, düşlerimin en güzel anında olmadığından Zihnim karmakarışık İşte! istediğin oldu İstifimi bozmadım hiç,bozmayacağım küçümseyen bakışlarımı sana çevirerek “dinsizin hakkında imansız gelir” Diyecek kadar da mahzunum Bir o kadarda asi Şimdi Gönül çerçevende, sulusepken kar yağar Üşür kesin vicdan dalların Bir gün gelir, kahraman olurum fikrini sil aklından Savaş bitti Meydan da ayrılık çığlıkları kaldı sadece Galip sayılırmış bu yolda mağlup Bu gece onları anlattı yokluğun Gerisi belki bir başka şiire gebe duygularımın TABLO NURİ CAN EMEĞİN SAGLIK |
bende şiirini okuyunca
VAY BEEE
diyorum.