Çay Demindeki Hasret
Çayımın katresinde ıtırından eser var.
Tebessümün işlendi yaşadığım anlara. Alevinin özünde seni sayıklıyor har. Adın gül gibi düştü efsane zamanlara. Dudaklarım kurudu her katreni özledim. İncecik parmakların elif oldu içimde. Bunaldım imbat diye yollarını gözledim. Lif lif oldu yüreğim her gün aynı biçimde. Hasret sayfalarının solmayan gülü oldun. Eleğim sağmalara işlendi nazlı hâlin. Fer sendin gözlerimde bir gün ansızın soldun. İçini sen doldurdun hayalimde nihalin. Gam kervanı seninle kalktı gönül yurduna. Kervana gamzelerin yol gösteren yıldızdı. Bazen çölümde Nil’din ya da efsane Tuna. Gamzenden yüreğime onulmaz sevda sızdı. Bir ışık demetiydin çayımda halelenen. Karanlığa mahkumum gittiğin andan beri. Şimdi bende sızısın her nefes tazelenen. Çayıma tat verdiğin demler gelmiyor geri… Ankara,06.10.2011 İ.K |