SON BATIŞÖyle bir akşam ki çöken Ağır ağır, Oysa her yer Tüm ışıklar içinde, pırıl pırıl. Sabahı olmayacak bir akşam ki uzanan Sonsuza dek, Sanki sıkışmış zamanın bir köşesine!.. Sorma ki Daha nice kez gün doğacak, Gün batacak! O çark ki yarın’ları dün yapan, Nice bugün’ler yutacak.. Hep kalacak bastıran bu son akşamın gecesi artık.. Bu, benim akşamım, Bu, benim ihtişâmım gölgelenen, Bu, benim kâl’am yıkılan yer yer, Bu, benim batışım ufukta, Bu, benim efsânemin çöküşü! Bu, benim kopuşum hayat ağacından, Bu benim son dönüşüm toprağa... |
Ah bu akşamların gözü kör olsun.Göremesin gündüzü de gözü ardında kalmasın bari...
Duygu yüklü anlatımıyla çok güzeldi.
Gönülden tebrik ederim değerli eserinizi.Saygılarımla.