memlekete dönüşköy yolları taşlı tozlu hani bi ağustos akşamı gelmişti acı haberin yıllar sonra dönerken memlekete çakal yokuşunda devrilmişti umutların... koştuk yüreğimizde ağır bi sancıyla ve yitirmediğimiz dualarımızla en önde nişanlın vardı hani daha yüzünü görmediğin sadece resmine bakıp anne siz münasip gördüyseniz olsun dediğin hani görücü usulü... bulduk araban uçurumdan yuvarlanmıştı tanınmayacak haldeydin yani yüzün kanlar içindeydi ama toprağında ölmenin huzuru vardı yüzünde biraz sen almanya dönüşü yitirmiştin hayatını köy yollarında babansa mapus damlarında şimdi ogün elinde tuttuğun kitabın var elimde sayfaları kanlı memlekete dönüş yazıyordu üzerinde memlekete dönüş... |
gurbet umuta yolculuk olduğu kadar umutsuzlukların körelmesidir de
..
gönlünce