Pruvadan Düşleriçimde hizasız put kronolojisi ve kasırgaların çivilerini yerinden oynatamadığı bucaksız bir fihrist mayhoş bir iklim dilimimin üstündeki yelkenlide ufuk çizgisi ne de kıvrak dolanmış şehvetime düşler fora gerdek çiçeği ne de arsız utancın keskin yüzü kesiyor yine bitiyor ergenliğimde kapıdan kovsan rüyalarımdan giriyor komik mengene kendini sıkıyor sadece simasını çıkaramadığı günsüzlüğünde sayfasından toprağa dökülen harfleri hiç tanımazmış gibi görmezden gelirmiş gibi Neyse ki sancılarım tam yağmalamak üzereyken kalbimi tutukluk yaptı da derin bir nefes aldı ecelim ne kadar susamış ecelim Omurgasız bir ayna bükülüyor boyunca nereye ölsek orayı gösteriyor karanlığına doyunca... Maktulü en son ne zaman sevdiniz? Oktay Coşar |