YETER ARTIK YETER...
Ölümün bahanesi yurdumda ne kadar da çok,
İnsanın kendini kollamasına bile vakit yok, Bir dergide okumuştum inanmamıştım, Oysa doğruluymuş ...hem de çook. Fransa,da insanlar tesadüfen ölüyormuş, Biz de ise tesadüfen yaşıyormuş. Ölmekse yazgın bahaneden geçilmiyor, İnsan evde oturmayada yolda yürümeyede korkuyor, Ne çocukmuş,ne gençmiş ecel dinlemiyor, Listesine aldıklarının üstünü bir bir çiziyor. İşe gidiyorum deme bir araba çarpar, Eğleniyorum deme kazan patlar, Hastayım deme doktor da hata yapar, O beceremedi i se yanlış ,ilaç yakar. İnşaattan geçme sağ çıkamazsın, Balkonda oturma kör kurşuna uğrarsın, Düğün derneğe sapma sakın, Bir bakmışsın ki toprağa girmişsin. Güvendeyim diyerek salınıp durma, Bilip anlamadığını eş dost sanma, Dibinde aniden bir güümm duyarsan şaşma, Her gün olup bitene kaderdir diye alışma. Ses ver ey insanım bu katliama , Gözünü yumupta sana uğramaz sanma. Depremdi,seldi, hepsini yaşadık, Doğanın kanunu böyledir sandık, Zor günümüzde kendi kendimize yandık, Sevdiklerimizin kayboluşuna gönlümüzü kapadık. Yaradanın verdiği dertler başımız üstüne, Bizim şikayetimiz duyarsızlığın şekline, Şu devirde silah kuşanmakta neymiş delice, Oyuncak diye bile vermeyin bebelerinizin eline Kim bilir ters teper ,hedef diye seni seçer, Her gün soframıza bir şehidin hüznü çöker, Toprağa verdikmi acısı dilimizden düşer Zaman zuhur eder bu acı sizide üzer, Dursun diyoruz bu acılar,akan kanlar. Yeter artık bu manasız kin nefret yeter. Gül değil gülistandır ülkemiz, Eksiği gediği yok tamamdır her şeyimiz, Birinin canı yansa kahrolur diğerimiz, Bizi bizden edenler olsun tek hedefimiz, El ele,gönül gönüle olmazsak kalmaz dirliğimiz, Kayıp gider de elimizden bu cennet ülkemiz, Geri gelmez diye ağıtlar yakarız................ ÇİMDİK 29.*9.2011 |
ne çok duyarlı dizelerdi
bir anne sesi gibi / içselliğini döktü harf harf
çokça beğenim ile
tebriklerimi bırakıyorum / saygımla