Kapımı kırıyor gece
Kapımı kırıyor gece
Günün sonunda gelen davetsiz misafir gibi… Bütün ışıkları yakıyorum girmesin istiyorum içeri. Oysa şehrin bütün pisliğini örtüyor gece siyah örtü gibi. Fakat biz göstermek için aydınlatıyoruz caddeleri ve şehrin tüm ara sokaklarını… “Fahişenin yüzü iyi seçilsin, müşteriler memnun kalmalı!” “Hiç karanlık köşe kalmasın, katiller iyi nişan almalı!” “Torbacılar karanlık köşelerinde saklanabilmeli!” Gece penceremi kırıyor Perdeler sıkı. Aydınlığı içerde geceyi dışarda tutuyorlar. “Orada kal!” diyorum örtecek pislik yok burada! En azından benden başka. Söz dinlemiyor… Lambamın zayıf ışığı ve güçlü karanlığın arasında kalıyorum. Sönüyor ışığım ve gece yine hakim… Uyumadan önce üzerimi örtüyor karanlığı… |