Semaverdeki Sızı
Haz gülü açılırken demliğin derunu naz.
Suyun ülfet demine bin bir efsane sığar. Nefesi ıtırlıdır döndürür başı biraz. Erguvandan ziyade gönle meserret yığar. Hüsnü an çağlarının billûr bakışlı kızı. Cam ülkesi ferhunde kokusuyla nazıyla. Semaverin özünde sevdadan tatlı sızı. Demlikte hayat bulur ateşin niyazıyla. Onunla aralanır kapısı söyleşinin. Üstünde ünsiyetin taze buğusu tüter. Adını çay yazmışlar dürr-i yekta eşinin. İnsanı mest etmeye sadece adı yeter. Dağlanırken sinesi bir isli çaydanlığın. Suyun en güzel hâli sabırla yola çıkar. Ve temeli atılır çay denilen hanlığın. Dökülürken bardağa hüsnüyle hüzün yıkar. Ankara,28.09.2011 İ.K |