KALBİM AFFETMEZ
Kalbim Affetmez…
Beni insafsızca çiğneyip geçen, Boşuna gelmesin temize çıkmaz, Amca yeğenliği mezara gömen, Boşuna gelmesin temize çıkmaz. Geçmişi unutup densizlik yapan, Dede ocağına dinamit koyan, Mertlik pazarında namertlik satan, Boşuna gelmesin temize çıkmaz. Daha dün bebektin, büyüdün şimdi, Tavuk kümesinde şımarık hindi, Hiç yeşil olmayan sahtekâr Selvi, Boşuna gelmesin temize çıkmaz. Yanlış işler yapıp bu doğru diyen, İmam toprağında serseri biten, Yaşam şeklimize ihanet eden, Boşuna gelmesin temize çıkmaz. Hata öyle çok ki her taraf delil, Kirlenmiş bedenin güneşe seril, Saygı bahçesinden geçmeyen rezil, Boşuna gelmesin temize çıkmaz. Gözümün nurları anamla babam, Onlarla güzeldi dert küpü dünyam, İçime kor ateş düşüren yamyam, Boşuna gelmesin temize çıkmaz. Osman’ım üzülme soytarı bunlar, Doğru insan için tükenmez yollar, Sana kurşun sıkan yabani kazlar, Boş yere gelmesin temize çıkmaz… Osman Ünal – 27.09.2011 |
Anlam yuklu siir'inizi yürekten KUTLARIM ..
SAYGILARIMI sunuyorum..JANET KOHEN.