İNANMA DEDİLERKendimi zannettim bir gül bahçesinde Hayal meyal yeşil bir ormanın içinde Yürüyordum sensiz bilmeden geleceğe Uslanmaz gönül seviyordu hala delice İnanma dediler seviyorum diyene Dökülen gözlerden yaşların sahtesine Kendini bilmez kırık tebessümlere Benimsin derken sessizce gidene Dokunamadı ki ondan gayri kendime Uçsuz bucaksız dağların en tepesinde Bırakmıştı buralarda kendi en zirvede Gönül telime konup gitti bilinmezliğe NİHAL 25.09.2011 |
Dokunamadı ki ondan gayri kendime
Uçsuz bucaksız dağların en tepesinde
Bırakmıştı buralarda kendi en zirvede
Gönül telime konup gitti bilinmezliğe
Doğru demişler sevgili şairem demişlerde gönül bir kez düşmeye görsün o aşk ateşine kimi dinler kendisinden başka,büyük sevdaların sonu hep hüsran oluyor ne yazık ki :( duygulu kalemine içli nefesine sağlık ,çok hüzün verdi .şiirlerde kalsın inş. daimi başarı dileklerimle selam sevgiler.