Sözümü Meydana Asarım
Sözümü Meydana Asarım
Gök kubbe altında güneş batar mı? Şairin gözleri uyku tutar mı? İlhamı, yanından ayrı tutar mı? Kalemim elimde yazarım yine. Bazen dolu, bazen boşu doldurur. Bazen düşündürür, bazen güldürür. Bazen öğütler, bazen çam devirir. Sözümü meydana asarım yine. Hicivden, yarası olan kocunur. Cahil kendin bilmez, kendi acınır. Çakma akıl ile başı sancınır. Gerçeği duvara asarım yine. Çağdaşi dilini bala banarsın. Lâl olanda tut dalına konarsın. Taşlarına renk, renk güller sararsın. Ben bu hallerine şaşarım yine. 22.08.2009 Süleyman Bektaş (Çağdaşi) |