Mutlu Çoban

Aylar var, haber alamam,
Akrabamdan, dostlarımdan.
Sohbete yâren bulamam,
Gezmeye meydan bulamam.

Ben şehirde bedbaht adam,
Sen köyünde mutlu çoban.

Sürülerini otlatır,
Kavalınla dertleşirsin.
Kuşlar ile söyleşirsin,
Eş dost ile halleşirsin.

Sen köyünde mutlu çoban,
Ben şehirde mutsuz adam.

Dört duvar gelir üstüme,
Yıllarca görmem dostumu,
Hayallerimin üstüne,
Gölgeler düşer her sene.

Ben şehirde mutsuz adam,
Sen köyünde mutlu çoban.

Kuzular şefkati bilir.
Sevilecek zaman bulur.
Meler sesini duyurur.
Hormonsuz karnın doyurur.

Sen köyünde mutlu çoban,
Ben şehirde mutsuz adam.

Duvarda sanal insanlar,
Derdimi hiç anlamazlar.
Onları ben duyarım da,
Ben sesimi duyuramam.

Ben şehirde mutsuz adam,
Sen köyünde mutlu çoban.

Yeşil bağın bülbülüsün,
Tüm yolların düldülüsün.
Günlük gider ve gelirsin,
Dostu düşmanı bilirsin.

Sen köyünde mutlu çoban,
Ben şehirde mutsuz adam.



Koca şehir yutar beni.
Çıkmaz sokak tutar beni,
Komşular tanımaz beni,
Tahsildar bilir ismimi.

Ben şehirde mutsuz adam,
Sen köyünde mutlu çoban.

Süleyman Bektaş
Çağdaşi