BABAMIN EVİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bizim yörede kızların doğup büyüdükleri ev yanı babalarının evi ölene kadar babalarının evi olarak kalır.Asla kendi evleri olmaz.Sahiplenmek sadece erkek çocuklarına mahsusdur.Ama kızlar her başları sıkışınca onlara kucak açacak bir baba evinin var olduğunu bilirler.Şayet babaları hayatta ise..Ne garipdirki zaman içerisinde erkeklerin umrunda olmadığı halde,Kızların gönülleri o evin yıkılmasına eskimesine hatta o evden bir kaşığın dahı kaybolmasına asla razı olmaz.Babalarından kalan herşey kız çocukları için çok kıymetlidir.Bu maddiyatla ölçülmeyecek bir maneviyattır.
Uzun zamandan sonra Rizeye gittiğim ilk akşam ablamla haberleşerek,biraz derleyip toparladıktan sonra babamızın evinde kaldık.O gece sabaha anılarla boğuştuktan sonra, sabahleyin kalemimden dökülenler bunlardı
Senun da benum gibi dumam almış dağuna
Bakup bakup ağladum yıkılmış saçağuna BABAMIN EVİ Eski sevgili gibi uzun uzun bakıştık Yine birbirimize ne kadar çok yakıştık Sokulayım yavaşça sarıp sarmala beni Her tarafım dökülmüş onar yamala beni Geçmişden günümüze gitgelleri yaşarken Duygu sağanağından dolup dolup taşarken Eski paslanmış kapı gıcırtıyla açıldı İçeriden sımsıcak çocukluğum saçıldı Uzaktan tulum sesi hemşinin havasıyla Baktım anam mutfakta muhlama tavasıyla Bir abdest ibriğiyle ah babam canım babam Sana layık bir evlat olmak oldu tek çabam Diğer çocuklarını ne sen sor ne ben deyim Öyle karşımda durda doyarak seyredeyim Yorulmuş bedenimle ruhumu da sürüdüm Anamın odasına yavaş yavaş yürüdüm Kırılmış tahtalardan neler neler gizliyor Duvardaki resimden sanki beni izliyor Güneş yakmış sarartmış perdeler dilim dilim Benimle sohbet etti güldü eskimiş kilim Gamlı bir yiğit gibi dökülmüş pare pare Duvarların derdine bulunamamış çare Rutubetli düşlerde nemli nemli sızı var Her tarafta ablamın emeğinin izi var Türlü türlü cilvesi bu yalancı hayatın Tavan yaptığı andır şu an maneviyatın Katmışken birbirine yılı ayı haftayı Ortadan kaldırsaydım hüzün denen mevtayı Fark etmedim ki vakti geçip gitti kaç saat Bu muhteşem törende tek ben idim cemaat Geçip giden günlere selam olsun diyorum Bütün anılarımı defnettim gidiyorum Durdurmamız imkansız zaman denen bu devi Hiç unutmayacağım seni babamın evi Ayşe Kadıoğlu Yıldız |
Ve okudum Allah mekanlarıni cennet eylesin hak veriyorum size çok .
Güzel dile getirmişsin annemi babami daha çok göresim geldi bügün.
Gözlerim doldu nutkum durdu adeta ablam dert kederden uzak.
Neşe hüzür yani başindan gitmesin sevdiklerinle beraber olman dileğımle .
Tebrik ediyorum kalemin daım olsun saygilar selamlarr.