Turuncu İstasyon
Saçlarım beyaz ıslak, kar da yağıyor
Gölgelikli cafenin önünden geçerken; Seni Turuncu bir İstasyonda Kaybettiğimi anımsıyorum Ve ç/akıl tutulmasına giriyorum Tren raylarında Ondandır, her tren kalktığından Ürperiyorum İçinde, senin olma ihtimallerine Ardında koşuyorum vagonların… D/okunuyorum sanki Sevincim an oluyor Ve boş vagonlara çarparken İşte o an ray olup Üstümden trenler geçiyor Yüreğimin sade ülkesi Gökyüzüm Gece vaktidir, yıldızlar da ağlıyor Acılarım artık bana kutsal emanet! Mutluğumu huzursuz eden gidişinle Darmadağınım hala Ve tünelleri boylayan bir mavi tren Bir turuncu istasyon önündeyim İşte mekânım buralar… Ondandır her tren kalktığında Ürperiyorum Üfleyip de buğulanan Camlara bakıyorum şimdi Hüzün ve yalnızlık yüklüyüm Çizdiklerimizden de eser yok! Turuncu İstasyonda bir mavi tren Ve bir de ben… Saçlarım beyaz ıslak, kar da yağıyor! hry/ Eylül-2011 |
Harika bir şiir tebrikler...