SONBAHARDA DÖKÜLÜRKEN YAPRAKLARZikzaklar çizerek rüzğar önünde, Ayrılıp taptaze,yanar yapraklar. Bir ömür bitişin son nefesinde, Yudumlar hasreti,kanar yapraklar. Yardan ayrılıştır baharın sonu, İçinde eritir sessizce ağlar. İncitmeyin rüzğar,üzmeyin onu Sevgiyi her daim, sınar yapraklar. Ne çare ki artık mevsim değişir, Bak boran çıkacak kararır dağlar. Göçen kuşlar benle yolda geçişir, Az ötesi kıştır,donar yapraklar. Çöpçüler süpürür binbir hışımla, Kaldırıp yurdundan söküp atarlar. Onur savaşında şu dik başıyla, En yüksek zirveye,konar yapraklar. Zehirden acıyı, banar yapraklar. İsmail Süklüm |