anaila öldü anne..anaila öldü anne... sen yoktun bardaktan boşanırcasına bir yağmur yağıyordu köse’nin tekir kedisi ağzında bir parça çalıntı et hırlayıp gözdağı veriyordu yavru kedilere saçak altında... bir çığlık duyuldu anne ebe kadın gözleri dışarı fırlamış garip garip bakıyordu kapıda suskundu gözleri vardı yüzünde sadece... kara bir bulut gibi mahalleyi sardı çığlıklar kimi al bastı diyordu kimi nazar kimi kan kaybı.. ah! anaila çemberinin gül oyaları kana bulanmıştı acıyla kıvrılmıştı dudakları.. bebek bir ölüm sessizliği giyinmişti zıbın yerine susuyordu.. anaila öldü anne sen yoktun.. 19/09/2011 ödemiş |
Kırk yıl öncesi eltim ikiz çocuğunu doğuramadı butun muhallenin kadınları ebesi olmuştu nafile
Ne anayı kurtara bildiler ne de bebekleri şimdi gözümün önüne getiriyorum o durumu
Buşu boşunna acizdikten bilgisizlikten kaybetmişiz adını kader koyduk dört yetimi kaldı çok çileler yaşandı
Köyde bir kadın on çocuk dünyaya getirmişse altısı ölmüş beşi yaşamış şimdiyse bu koca istanbulda
Bir bebek ölü doğsa dünya ayağa kalkıyor insanca bir hareket yüreğine sağlık kardeşim çok yazılacak şeyler var çoook
Saygılarımla