YorgunumSen hiç düşüncelerini vurdun mu Yalnızlığını koyup yüreğine Çaresizliğin tam orta yerine Boyun büküp oturdun mu İsyan edip zamana Saatleri hiç düne kurdun mu Koca bir yatakta Kendinle uyudun mu Söylesene Söylesene sen düşünmekten hiç yoruldun mu Beni sorma sen yine de Hep kendimi aradım uzak gecelerde Buldum sandım Her defasında kayboldum Issız yollara düşmem çare olmadı İnan kaybolmaktan usandım Her şafak bir dün buldum Nasıl beceriyorsam Hem yarını hem bu günü unuttum Yorgunum Hatıraların hamalıyım güzel, çirkin Hülyalarıma boyarım çoğu zaman Bazen yaşlıdır Bazen gülümser gözlerim Ayrılıklar, hasretler inan yük Vuslatları yaşamak bir beyaz gül kokusun da Hicranlar iğneli fıçı İçinde yaşamak zor kırık dökük Ben düşüncelerimi vurdum her dirilttiğimde Yalnızlığımı koyup yüreğimde götürdüm adımlarımla Çaresizliğin tam orta yerine yerleşti ayaklarım Boyun büküp oturdum İsyan ettim zamanın üç haline Saatleri hep düne kurdum Koca bir yatakta bir küçük ben Kendimle uyudum |