İlkbaharımsın
Gökyüzünün yeşile boyandığı
Adını sevgi dağı koyduğum Gözlerindeki arpacıkların Hayat bulduğu Ahşap merdivenli Menekşeler kokan Balkonumdan sardunyalar sarkan Ekmek kokan ellerini Yârimin duvarlarıma sürdüğü Mor boyalı Aşk mabedindeyim Elimde boş kadehim Birde hayallerim İçine gözlerindeki hüznü doldurup Yıllanmış şarap niyetine Mumlar eşlik ederken içiyorum Hangi Tanrı günah diyebilir ki Tenine dokunmak haram değil bana Seninle hidayete erdim tel tel Kıblem senin gölgen Sözlerin ayet ayet dilinden dökülürken Sen benim açıp okuyacağım Kutsal bir kitap oluyorsun Seni tasvir edemiyorum Bana her baktığında Nemrut dağından doğan Güneş oluyorsun Gün geceye döndüğünde Odana dolup yağmak için Çobanyıldızı oluyorum Sen başka limanlarda demir alırken Ve Şunu anla/dım/ki sen yoksan Ben noksan yoksulum Sen uzaklarda erişemediğim Sevgisizlikten çatlamış Toprak Anama hasretle beklediğim Bir damla yağmursun sanki Sen benim sonbaharım değil İlkbaharımsın Adını Nisan koyduğum en güzel aşksın… Bilgehan Emirşanoğlu |