Misket Mavisi
çocukluğumu sorgular gibi bakma öyle
misket mavisi kavgalarımız geliyor gözümün önüne sus sakın söylenme mahallelinin hiç sevmediği bizimse toz kondurmadığımız köşe başları yığılıyor üstüme bizde biliyorduk iyi çocuk rolleri fakat hiç yakıştıramadı bunu bize mahalleli aman kimse görmesin, yahut kimse duymasın diye az saklambaç oyunu oynamadık biz alkolle tütün kokusundan çok sindi üzerimize kötü çocuk yakıştırmaları bile hep bir beden büyük geldi umutlarımızın körpeliğine bu şehir sınıfın en arka sırasına çıkmasaydı tayinimiz tebeşir tozlarından verem olmaya kadar cesaretimizde vardı bizim hayat şartları diyemeyeceğim sana ama bir isyandır gidiyor yüreğimi yırtarcasına bu hayatın ıskartası çok, bitmekse güç hiç bir adamlık kılıfına uymuyor işte elin iyiyse şayet kendine oyna... Orhan AK |
Kutluyorum.Saygımla.