tenekeler ağıtlarönce hayellerimizi çizdiler küçük kitaplarla numaralanmış sınırlanmış olgunlaştık içinde onlara göre ve daha sonra yollarla kilit vurdular trenlere döndük tenekeler uygarlığına ses kesildi oturma duvarımda çoktandır bir bebe saçları kıvır gözleri kömür saygılı merdiven başında bekleyen kadın ve otuzunda civan delikanlı yemiş tenekeler yığını hep gidin dediler bize bildiğimiz uygarlık bu mu kıvır yüreğimde acı var duydun mu kasım |
Kutluyorum hocam.Saygılarımla..