Işıklar, karanlık ve gözyaşı...
Belki çıkmaz bir sokak,belki de bir kurtuluş...



Çocukluğumuzdan beri, elimize hep güvercinler,
Balonlar çizerdik bir özgürlük adına.
Serçelerin zordan kaçmayışını,
Ve kardelenlerin başkaldırışlarını seyrederdik.
Birde yenilgilerimizde ağlamamayı severdik davamız uğruna...



Şehirleri hep camlardan seyrederdik,
Çığlıklarımızı gülücüklerimizde gizler,
Umutlarımızı,simit satan çocukların dualarında hissederdik...



Gördüğümüz her buğulu cama ’mutlaka birgün’ yazıp,
Biz okumayı,gözbebeği mimiklerinde severdik.
En dokunaklı şiirleri ruhlarda yazar,
En güzel resimleri kalplerde çizerdik.
Çünkü biz,
İsteklerine kavuşupta,
Kaybettiklerini isteyenler memleketindeydik...



Işıklar, karanlık ve gözyaşı...
Belki çıkmaz bir sokak, belki de bir kurtuluş...



g.k