Onları Özlüyorumİkisi de birer bebek olmuştu, bebeklerimizdi artık bizlerin, Sevimlilikleriyle artırıyorlardı, temsilcileriydiler güzelliklerin, Onlarla devam ederken hayatlarımız birden sessizleşiverdik, Şimdi o kadar tenha ki ortam, sanki hepimiz birden gittik... Onları özlemeye başladım, zaman kendinde olanı bana sunuyor, Alışma süresini kısa kesti, şimdi artık özlemlerin önceliği oluyor, Onlarla buluşma ihtimali var mıdır, onu da bilemiyorum şimdilik, Sadece dualarımla birlikteyiz, yapabileceklerim budur şimdilik... Hayat böyle bir çelişkinin de adıdır, bugün varsın yarın yoksun, Hayat birleşmelerin ve ayrılıkların adıdır, duymayanlar duysun, Önce alıştırıyorsunuz etrafınızdakileri, sonra da ayrılık geliyor, Önce biliyorsunuz ayrıldığınızı, sonra da işin içinden çıkılamıyor... Onları özlüyorum, buluşma günümüz var mıdır, varsa da ne zaman? Belki vardır belki temelli ayrıldık, hatıralarımız var şimdilik, zaman, Bütün ayrılıkların ilacıdır diyerek erteliyorum düşüncelerimi oraya, Arkasından gideceğim yine de ama o da şimdilik başka baharlara... |