gözpınarlarının tam ucunda bekleyen damlaları sildi mi kimse?
titreyen dudaklarını ısırdı mı dişlerin?
yanakların ıslandı mı hissizce?
bir sızıyı hissettin mi yüreğinin ta göbeğinde gizlice?
bir elin titremesini hissettin mi saçlarının dibinde?
kulaklarının zarını titretti mi bir kaç sevgi sözcüğü; umarsızca?
rüzgarlar yön değiştirdi mi; seni görünce?...
hiç;
hiç ağlattın mı ses tellerini sessizce?
sevmeden sevilmeyi düşledin mi sonsuzluğun kuytularında?
bir kırlangıca kartal gibi bakmayı öğretmek istedin mi delice?
ellerinin ıslaklığında sevdayı yüzdürdün mü seher vakitlerinde?...
martıların ağlaşmasında besteler üretti mi yalnızlıkların?...
sahi;
hiç nefeslerini kendinden başkası için aldığını hissettin mi?
uyuttun mu gözkapaklarında ihanetin acılarını?
yudum yudum bir nehir içtiğini düşledin mi;sevgi ormanlarından akan?..
kör bir kuşa uçmayı öğretmek istedin mi?
kuytularda bir nebze dinledin mi ruhunun atışını?...
aşk denilen duyguyu törpüledin mi hiç; takvim yapraklarının sarısında?...
hayır diyorsan..
hayır diyorsan yaşadım deme kahrolmuşluğu
hayır diyorsan sevda dalgalarına kapılmamış bir geminin kaptanısın demek ki!..
hayır diyorsan; yangınların alazlarında yanmamış ruhun
bir damla suyu getir dök yüreğine; kaybolsun mutsuzluğun
nehirlerin sularına heveslenme sönmek için arkadaş
tek damlası söndürür ateşini yüreğinin
gözpınarından ödünç aldığın tek damla söndürür;
yandığını sandığın gönlünün ateşini...

Metin Kaya İLHAN
TRABZON