Adı Nisan Olan
Pırıl pırılken gökyüzü
Aç pencereni Sesin dağılsın sokaklara Rüzgâr tenini dağlasın ıslığıyla Özlemlerin yasak şarkılara katık olsun Sahipsiz sanma bakışlarındaki ebemkuşaklarını Yeter ki aç pencereni Güvercin konan sabahlara Bir çocuk kadar günahsız ellerini Her titreyişinde uzat bana. Kirpiklerimin kıyısından başlayıp Gözlerimin sessizliğinde büyüyen efkarlara aldırma Biliyorsun biz Hüzünlere yenilmemek için Cümlelerimizin arasında çok derin yaralar sardık Aşkın gizini çözdük Göğsümüze sığmayan yüreğimizle Ekmeğimize aşk kattık Bulutlara yağmur Yaşamla inatlaştık ölesiye Hep arka mahallelerde yaşadık Örselenmiş zamanların yeniden doğuşunu Sır gibi saklandık sokak aralarına Ama biz bütün kaldırımlara Ölümüne kavuşmayı yazdık. Buradayım Dön bana yarı çıplak yüzünle Sevgime bak yüreğinin kentinden Dudak kıvrımlarıma yerleşen kederler yanıltmasın seni Onlar hasretin izleri Onlar ateşe düşmüş gönlümün ürpertileri Onlar içimin utangaç kelimelerinin heceleri Ne olur Eğil ve öp büyülü tebessümlerinle Nicedir bütün duygularım acemi Bütün cümlelerim güz çiçekleri Haydi, sar bedenimi Eksik yaşanan günler adına Yürünmemiş rüyalarda bul beni. Adı Nisan olan sevdiğim Aç pencereni, yalnızım Bütün hüzünler uyumaya gitti Ben ise Penceremin kıyısında en güneşli günü hayal ediyorum Gel haydi Kederlerimi arala ve aydınlığıma basmadan Yüreğimden göç içeri. Zeynep Nilgün Gökçeöz Sevgili Şair Ağa’ma ve sevgili Mustafa Doğan’ sonsuz sevgimle. |