GURURUMSeni seviyorum Fakat iyide bilmiyorum Bildiğim yegâne şey GURURUM! Aramızda kara, kara Bulut, gölge düşünceler olmasaydı İtiraf ederdim, fakat şu anki GURURUM! Birazcık sonra ayrılacağız Hem de ebediyen Belki bir gün derdim. Fakat GURURUM! Seni hiç sevmediğimi sanacaksın Bende öyle... Anladım ki tam aksini Hatta delicesine... Vakitte var fakat GURURUM! Senin evin ve çocukların olacak Benimse öğrenciler tesellim Sürükleneceğim avunmak için şehirden, şehre Öğrenemiyeceksin çünkü kahrolası GURURUM! Hiç bir yerim yuvam olmayacak Sürüneceğim yapraklar gibi Sebep, sen ve beni mahveden GURURUM! Belki sana rastlayacağım Belki de pişman olacağım Sen sorduğunda inan ki Yine hayır diyeceğim, kalptense Evet fakat GURURUM! Bir gün ölüm döşeğinde olacağım Yanıma gelirsen tekrar ’HAYIR’ diyeceğim Oysaki bilsen aşkların en temiziyle sevdiğimi Belki öleceğim sen bilmeyeceksin İşte beni mahvederek daima Her an yalnız bırakmaya mahkûm Beni mahveden zavallı GURURUM! GURURUM! |
ama ben cok gururlu bir insanim.. bi daha dünyaya gelsem yine böyle olmak isterim...
sevgimle...